به نقل از «همشهری آنلاین»

معجزه‌ای به نام نهج‌البلاغه | از پل معلق آسمان به سوی یادمان شهدا

تاریخ انتشار: ۲۱ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۰۷۰۰۸۷

همشهری آنلاین- سمیرا باباجانپور: ساخت بوستان نهج‌البلاغه معجزه‌ای از جنس طبیعت است که باعث شد تا سیاهی‌های این دره بعد از سال‌ها با احیای طرح توسعه روددره‌ها به حقیقت بپیوندند. سال ۱۳۸۸ بوستانی در غرب تهران ساخته شد که کسی فکرش را نمی‌کرد بتواند بافت فیزیکی و فرهنگی و اجتماعی یک دره را تغییر دهد.

خواندنی های بیشتر را اینجا بخوانید

دره فرحزاد تیتر یک اغلب صفحات روزنامه‌های پایتخت بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

دره‌ای که بیشترین معتادان را در خود جای ‌داده بود و به دلیل موقعیت جغرافیایی، به محل اختفای آنها مبدل شده بود.

پاکسازی دوره‌ای دره مرگ هم نتیجه‌ای موقت به دنبال داشت و هربار معتادان به پاتوق‌هایشان برمی‌گشتند. بهترین تصمیم برای پاکسازی این دره احیای دوباره طبیعت آن بود. این بوستان در چند فاز طراحی شد. فاز اول سال ۱۳۸۸ به بهره‌برداری رسید و چهار سال بعد فاز دوم آن آماده شد. همچنان توسعه و گسترش این بوستان در این دره ادامه دارد و به‌نوبه خود یکی از جذاب‌ترین بوستان‌های پایتخت محسوب می‌شود.

تماشای دره جذاب از پل معلق هیجان‌انگیز

بوستان نهج‌البلاغه در فضای دره‌ای ساخته شده است و بخش‌های مختلف آن به‌صورت طبقاتی طراحی شده است. همین جذابیت آن را بیشتر کرده است. این پارک در امتداد رودخانه شکل‌گرفته و رود زیبا پارک را به دو قسمت مجزا تقسیم کرده است. برای دسترسی به دو طرف پارک پلی معلق ساخته‌شده که به‌عنوان اولین پل معلق تهران و دومین پل معلق ایران شناخته می‌شود.

این پل معلق در کنار یادمان شهدا و تونل نوری از جذابیت‌های اصلی‌ بوستان محسوب می‌شود. قدم زدن بر روی پل‌های معلق یکی از هیجان‌انگیزترین تفریحاتی محسوب می‌شود که تهرانی‌ها می‌توانند آن را در پارک نهج‌البلاغه تجربه کنند. این پل معلق «آسمان» نام دارد که تبدیل به نماد بوستان شده است، ۲۸۵ متر طول و ۲ متر عرض دارد. ارتفاع این پل ۶۵ متر بوده و پارک نهج‌البلاغه را به بوستان پردیسان متصل می‌کند.

کد خبر 804287 برچسب‌ها هویت شهری همشهری محله بوستان

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: هویت شهری همشهری محله بوستان نهج البلاغه پل معلق

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۰۷۰۰۸۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چرا هیچ وقت یادمان نمی‌ماند درِ خانه را قفل کرده ایم یا نه؟

دانشمندان یک قدم به درک اینکه چرا بعضی چیز‌ها را به خاطر می‌سپاریم و برخی دیگر را فراموش می‌کنیم، نزدیک‌تر شده اند.

به گزارش روزیاتو، محققان دانشگاه رایس ِ آمریکا دست به پژوهشی زدند که نشان داد ما برخی جنبه‌های یک تجربه همچون شرایط کلی را به جای جزئیات کوچک‌تر به خاطر می‌سپاریم.

به همین دلیل است که احتمال فراموش کردن تجربه‌های جزئی‌تر و پیش پا افتاده تری مانند قفل کردن یا نکردن در ِ خانه، بیشتر است.

برای درک بهتر نحوه‌ی عملکرد حافظه‌ی انسان، محققان دانشگاه رایس تصاویری را به شرکت کنندگان پژوهش خود نشان دادند.

در این آزمایش حافظه، برخی از تصاویری که برای شرکت کنندگان به نمایش درمی آمدند، تکراری و برخی دیگر جدید بودند.

برخی تصاویر شباهت زیادی به یکدیگر داشتند، اما در برخی دیگر تشخیص تفاوت‌های آن‌ها از یکدیگر دشوارتر بود. هدف از نمایش تصاویر مشابه، مختل کردن حافظه با شبیه سازی تجربیات پیش پا افتاده‌ای بود که روزانه داریم، مانند قفل کردن در ِ خانه.

محققان پی بردند که به یاد ماندنی‌ترین تصاویر که احتمال به خاطر سپردن آن‌ها توسط شرکت کنندگان بیشتر بود، تصاویری رنگارنگ با حضور افرادی در عکس بودند. به عبارت دیگر، تصاویری که شلوغ و بی نظم نبودند، فراموش نشدنی‌تر بودند.

گرچه شرکت کنندگان به یادماندنی‌ترین تصاویر را به درستی به یاد آورده بودند، اما اثر آن بعد از ۲۴ ساعت از میان رفت. این به ویژه درمورد به یاد آوردن تجربیات مثبت صدق می‌کرد، امری که نشان داد این دست تجربیات در ابتدا به یاد می‌مانند، اما بیشتر مستعد فراموش شدن هستند.

گرچه معمولاً تصور این است که احساسات می‌توانند فرآیند پردازش حافظه را بهبود بخشند، اما انسان‌ها اغلب جنبه‌ی اصلی یک تجربه یا به عبارتی دیگر «مخلص کلام» را به یاد می‌آورند، نه جزئیات اضافی را. به گفته‌ی محققان، گذشت زمان اغلب این موضوع را تشدید می‌کند.

برای مثال، اگر سعی کنیم که به خاطر آوریم در سال گذشته چه کار‌هایی انجام دادیم، احتمالاً کار‌های زیاد و مختلفی را به خاطر می‌آوریم. با این حال، احتمالاً تنها برخی از این خاطرات را با جزئیات زیاد به خاطر می‌آوریم. ممکن است به یاد بیاوریم که به سفر رفته بودیم، اما احتمالاً یادمان نمی‌آید که در هر روز ِ سفر چه فعالیت‌هایی انجام داده بودیم.

نتایج این پژوهش نشان داد محتوای احساسی، مدت زمان گذشته یک تجربه و ویژگی‌های ادراکی حافظه، همگی در به خاطر آوردن یا نیاوردن جزئیات یک اتفاق تأثیرگذارند.

به گفته‌ی محققان دانشگاه رایس، این پژوهش نشان داد که تجربیاتی که برای یک شخص فراموش نشدنی هستند، مثل جشن تولد، مرگ عزیزان و غیره، به احتمال زیاد برای یک شخص دیگر هم فراموش نشدنی هستند. این‌ها اغلب تجربیات مثبت یا منفی هستند.

این محقان می‌گویند ما اغلب تصور می‌کنیم که خاطرات احساسی بهتر به خاطر سپرده می‌شوند، اما در حقیقت این ویژگی‌های اصلی یک خاطره است که به خاطر سپرده می‌شود، اما جزئیات آن ممکن است فراموش شوند.

یکی از دلایل اینکه ما نمی‌توانیم همه‌ی تجربیات مان را به خاطر آوریم این است که مغز ما ظرفیت محدودی دارد.

به گفته‌ی محققان، مغز ما احتمالاً نمی‌تواند هر چه که تجربه می‌کنیم را به خاطر بسپارد و به همین دلیل مجبور هستیم اندکی از اطلاعاتی که مهم نیستند را به شکل انتخابی فراموش کنیم.